Τα του χρόνου

Μία απουσία διαρκείας για ακόμη μια φορά, συμβαίνει, αρκετές φορές απ’ ότι φαίνεται αλλά δεν είμαστε και εφημερίδα. Μην με ρωτάτε γιατί έλειπα, η αν με ρωτάτε θα  σας πω τα κλασσικά. Διάβασμα, υποχρεώσεις κλπ. Έλλειψη χρόνου γενικά. «Μα είχαμε  lockdown 2 μήνες» και ακριβώς εδώ θέλω να σταθώ. Θα κάνω μια αναφορά στο Ρόλλυ και στις 25 γνώσεις που μαζεύει κάθε τέλους του μήνα. Ένα από αυτά ήταν πως το lockdown μας αποδεικνύει ότι ακόμα και 48 ώρες να είχε η  μέρα πάλι δεν θα μας έφταναν. Μια γενική αλήθεια για την καθημερινότητα μας όπου ο χρόνος μας πνίγει και στο τέλος της μέρα ποτέ δεν έχουμε προλάβει να κάνουμε όσα θέλαμε, κάτι που συνέχισε να ισχύει όσο παραμέναμε κλεισμένοι στα σπίτια μας. Σε μία περίοδο όπου ο χρόνος των μετακινήσεων, της βόλτας και της άθλησης μετατράπηκε σε «παραγωγικό» όπως τον βαφτίζουν κάποιοι. Στην ιδέα της «άνεσης του σπιτιού» όλοι κάναμε πλάνα για άφθονο ακαδημαϊκό διάβασμα, για summer body και για μάστερ στα χόμπι μας. Φασάρα ε; Αναρωτιέμαι πόσοι τήρησαν αυτό το παραμυθένιο σενάριο ή αν κάποιος το τήρησε πόσο παραμυθένιο ήταν τελικά;

Οι εργασίες για την σχολή αυξάνονταν εκθετικά, αλλά η όρεξη για να γίνει επιστήμονας σε ένα εξάμηνο άρχισε να σβήνει. Το στοργικό οικογενειακό περιβάλλον άρχισε να μοιάζει κάπως κουραστικό, το ταβάνι του σπιτιού λίγο βαρετό τα χόμπι πήγαν περίπατο και κάπως έτσι οι επισκέψεις σε site με πορνό και ταινίες βάρεσαν κόκκινο. Μπορεί την ίδια άνοδο να ακολούθησε και η κατάθλιψη, δεν ξέρω δεν το έχω ψάξει μία εικασία που δεν μου φαίνεται και τόσο μακριά από την πραγματικότητα.

Ωστόσο επιστρέψαμε. Ζήσαμε την ιντερνετική εξεταστική και το διάβασμα στην καυτή σαλούγκα. Έπρεπε να φτάσει 15 Ιουλίου για να κάνω το πρώτο μπάνιο. Μην τα πολυλογώ, μέτρια η φάση του covid-19 ενός απλού αλλά ευκόλως μεταδιδόμενου ιού που κατέληξε να σκοτώνει 1000 άτομα την μέρα στην Αμερική και ταυτόχρονα να αφήνει 22.5 εκατομμύρια άτομα χωρίς δουλειά σε ένα τρίμηνο. Αλλά η ανάλυση  της βάσης του προβλήματος αυτού δεν χωράει σε αυτό το άρθρο και θα με πείτε και βαρετό.

Ο χρόνος όπως είπε και ο Einstein είναι σχετικός. Αν κινείσαι με την ταχύτητα του φωτός στο διάστημα επί 20 γήινα χρόνια θα φτάσεις πίσω στην γη και θα  είσαι πολύ νεότερος από αυτούς που άφησες πίσω. Σχετικότητα ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στον κλάδο της φυσικής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να συμβάλλω σε αυτή. Όταν σου επιβάλλουν να κλειστείς στο σπίτι για το καλό σου και προσπαθούν να σε πείσουν για το πόσο ωραίο θα είναι, ο χρόνος πιστεύω πως σταματάει να είναι σχετικός. Κυλάει το ίδιο αργά για όλους και όλοι καταλήγουμε στο να κοιτάμε το ταβάνι.Γιατί; Γιατί έτσι…

Ελπίζω το δεύτερο κύμα covid να μην μας κλείσει στα σπίτια μας αλλά να αντιμετωπιστεί αυτή την φορά ορθολογικά. Για να σας προλάβω.. Ξέρω! Πράγμα αδύνατο στον καπιταλισμό.

ΠιΠίλας

«Αυτό πάει για τα αδέρφια μου στο εξωτερικό, που  ρωτάνε αν είμαι εντάξει και άμα έχω να πω»