Πριν την τελευταία φορά

Πρωτοάκουσα για τον «Πόλεμο των Άστρων» από τον πατέρα μου όταν πήγαινα στο Δημοτικό ακόμα. Μας έλεγε ιστορίες για την εποχή που πήγαινε ο ίδιος στον κινηματογράφο να δει τις πρώτες ταινίες που είχαν βγει και τις περιέγραφε με μεγάλο ενθουσιασμό. Φυσικά δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να δούμε μαζί με τον αδερφό μου τις ταινίες οι ίδιοι και να καταλάβουμε για ποιον λόγο ο πατέρας μας μιλούσε με αυτόν τον τρόπο για τρεις ταινίες που είχαν γυριστεί σχεδόν 30 χρόνια πριν. Δεν θυμάμαι πολλά από την πρώτη θέαση των ταινιών. Λίγες και αποσπασματικές σκηνές που μας είχαν κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση. Καταλάβαμε όμως και οι δύο πως βλέπαμε κάτι πολύ ιδιαίτερο.

Αν και ο «Πόλεμος των Άστρων» δεν απευθύνεται απαραίτητα σε παιδιά, η αλήθεια είναι πως όσο μικρότερος το δεις, τόσες περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να κολλήσεις με αυτό. Το σενάριο είναι απλό, αλλά την ίδια στιγμή πολύ καλά ο δομημένο. O George Lucas δημιούργησε ένα ολόκληρο σύμπαν με τους δικούς του κόσμους, τα δικά του πλάσματα και τους δικούς του νόμους. Από το πρώτο δευτερόλεπτο νιώθεις την ένταση της ιστορίας. Η μοχθηρή Αυτοκρατορία που κυβερνά υπό το πρίσμα του φόβου ολόκληρο τον γαλαξία βάλλεται στο κυνήγι μια μικρής ομάδας επαναστατών που με μοναδικό τους όπλο την ελπίδα προσπαθούν να αντιταχθούν στον ζυγό που τους έχει επιβληθεί. Ταξιδεύοντας από πλανήτη σε πλανήτη, ξετυλίγεις σιγά σιγά την ιστορία και γνωρίζεις χαρακτήρες που το όνομά τους έχει γραφτεί με ανεξίτηλο μελάνι στην ιστορία του κινηματογράφου: Τον Darth Vader, περισσότερο μηχανή παρά άνθρωπος, ο πανούργος Άρχοντας των Sith που ήχος της αναπνοής του σκορπίζει τον τρόμο σε όλο τον γαλαξία. Τον Luke Skywalker, ένα αγροτόπαιδο με πολύ διαφορετικό πεπρωμένο από αυτό που θα περίμενε. Την πριγκίπισσα Leia, την δυναμική ηγέτιδα των Επαναστατών που δεν φοβάται να τα βάλει με την Αυτοκρατορία. Η λίστα θα μπορούσε να συνεχίζεται για πολύ ακόμα…

Οι ταινίες του George Lucas κάνουν από την αρχή σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στο «καλό» και στο «κακό». Ο κόσμος που δημιούργησε δεν έχει πολλές παραμέτρους, είναι ένα παραμύθι και έτσι ο διαχωρισμός είναι πολύ εύκολος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ιστορία έχει ελλείψεις ή πως βλέπεις κάτι που έχεις ήδη δει, ακόμα κι αν μιλάμε για το 1980. Κάθε άλλο μάλιστα. Οι ταινίες αυτές περνάνε πολλά μηνύματα. Μιλάνε για την αξία της υπομονής μέσα από τα λόγια του σοφού Δάσκαλου Yoda. Δείχνουν την αρμονική συνύπαρξη πολλών και διαφορετικών ειδών. Μιλούν για την Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης στην οποία παρασύρεσαι μέσα από τον θυμό, το μίσος, τον φόβο. Αυτή μπορεί να φαίνεται η εύκολη και η πιο αποτελεσματική λύση, παρ’ όλα αυτά σε καταστρέφει μέρα μέρα με την μέρα. Ο Lucas μέσα από την ιστορία που είπε κατάφερε να ακουμπήσει ευαίσθητα θέματα της πραγματικής ανθρώπινης ιστορίας χωρίς να διχάσει. Εφαρμόζοντάς τα στο παραμύθι του με αυτόν τον απλοϊκό τρόπο δημιούργησε ένα κινηματογραφικό έπος, αναπόσπαστο κομμάτι της pop κουλτούρας που μνημονεύεται ακόμα, 40 και πλέον χρόνια μετά και αυτήν την στιγμή αποτελεί ένα από τα πιο ακριβά franchise παγκοσμίως.

Ο «Πόλεμος των Άστρων» έχει μεγαλώσει ήδη τρεις γενιές και δεν φαίνεται να έχει σκοπό  να σταματήσει. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από την διάθεση ανθρώπων με όραμα να προσθέτουν συνεχώς καινούρια κομμάτια σε αυτόν τον τεράστιο και ανεξερεύνητο κόσμο. Είναι φυσιολογικό πως όταν κάτι ανοίγεται πολύ και ξεφεύγει από το μοναδικό μυαλό του δημιουργού του φλερτάρει με κάποιο ατόπημα. Και αν το ατόπημα είναι κάτι το υποκειμενικό, τότε ίσως αυτό που συμβαίνει είναι πως χάνεται σιγά σιγά η καθολική αποδοχή από το κοινό.

Σήμερα το βράδυ ξεκινάνε οι προβολές για τον επίλογο αυτού που αποκαλούμε “Skywalker Saga”. Οι ήρωες που δημιούργησε ο Lucas θα κάνουν με λίγα λόγια την τελευταία κινηματογραφική τους εμφάνιση. Από εδώ και πέρα, το ενδιαφέρον για το franchise θα προσανατολίζεται σε διαφορετικά σημεία του γαλαξία. Αν και η έκβαση της ιστορίας έτσι όπως συνεχίστηκε αφήνει μια πικρία, το τέλος, όποιο και αν είναι αυτό, προμηνύεται συγκινητικό. Καθώς περιμένω με ανυπομονησία την τελευταία φορά που θα διαβάσω το “A long time ago, in a galaxy far, far away” ακολουθούμενο από την εξωπραγματική μουσική του John Williams, ένα πράγμα μου έρχεται στο μυαλό:

“Remember. The Force will be with you. Always.”

Rolly