We taste like love

Πλησιάζει κοντά ένας χρόνος πλέον. Βρισκόμουν στην αγαπημένη μου Καλαμαριά περιμένοντας. Πρέπει να είχε περάσει μόλις μια μέρα από τον θάνατο του Stephen Hawking και θυμάμαι την έκπληξη που μου είχε προκαλέσει ο συνωστισμός δημοσιεύσεων που είχαν κατακλείσει τα social media τις προηγούμενες ώρες. Άνθρωποι διαφορετικών ιδιοτήτων. Επιστήμονες, μουσικοί, απλοί πολίτες. Όλοι είχαν κάτι να πούνε για τον σπουδαίο αυτό άνθρωπο. Από την σωρεία πληροφοριών που είχαν επανέλθει στην επιφάνεια εξαιτίας του θανάτου του, ξεχώρισα το εξής που είχε πει: "Να κοιτάς πάντα τον ουρανό". Σήκωσα λοιπόν το κεφάλι και χάθηκα για λίγα δευτερόλεπτα στο ατελείωτο γαλάζιο. Αυτές οι στιγμές με ακολουθούν ακόμα, σχεδόν ένα χρόνο μετά. Και φυσικά, δεν νομίζω πως κάνει εντύπωση σε κανέναν, πως είναι πλέον συνδεδεμένες και με την μουσική.

Τους Noise Figures τους ανακάλυψα το περασμένο καλοκαίρι σε ένα δισκάδικο στην Σβώλου. Συχνά πυκνά επιλέγω δίσκους από συγκροτήματα άγνωστα σε μένα με μοναδικό οδηγό ένα ωραίο εξώφυλλο συνήθως. Η διαδρομή από το δισκάδικο στο σπίτι πάντα είναι γεμάτη ενθουσιασμό και αγωνία για το περιεχόμενο της αγοράς. Με το που έκανε τις πρώτες του στροφές, ήμουν σίγουρος πως είχα κάτι ξεχωριστό στα χέρια μου. Χωρίς να είμαι ο καταλληλότερος στις κατηγοριοποιήσεις, τα παιδιά παίζουν κάτι σε fuzz/space rock. Μελωδίες που σε ταξιδεύουν σε μακρινά σύμπαντα κατέκλυσαν το δωμάτιο για τα επόμενα τριάντα και κάτι λεπτά. Ο δίσκος έμεινε στο repeat για πολλές μέρες και οι Noise Figures είχαν από την πρώτη στιγμή ξεχωριστή θέση στην δισκοθήκη μας.

Όσο καλό και να είναι ένα studio album, τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει την ζωντανή εκτέλεσή του. Στο live έχεις την ευκαιρία να δεις τους μουσικούς να δίνουν ζωή στα τραγούδια τους. Να ζουν οι ίδιοι μέσα από αυτά. Κατά την διάρκεια της συναυλίας, μουσικοί και κοινό ξεπερνάνε τα όρια της πραγματικότητας. Όλοι μαζί ταξιδεύουν σε νέους κόσμους, δημιουργώντας ο καθένας την δικιά του ουτοπία. Αυτό έγινε και πριν λίγες ώρες στο Rover Bar στα Λαδάδικα. Δύο τύποι πήραν από το χέρι ένα ολόκληρο μαγαζί και με την φαντασία των στίχων τους και τις διαστημικές μελωδίες τους μας έστειλαν εκεί που θα θέλαμε να είμαστε.

Δεν είμαι σίγουρος εάν ο Stephen Hawking έκανε ποτέ την σύνδεση μουσικής και διαστήματος. Πολλοί μουσικοί πάντως, βλέποντας τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά, ίσως περισσότερο ρομαντική, το έχουν κάνει με τα αποτελέσματα να είναι πολύ όμορφα. Σήμερα ήμουν τυχερός να γνωρίζω τους Noise Figures και να τους απολαύσω στην σύντομη παραμονή τους στην πόλη μας.
Until next time!

Υ.Γ. Μιλώντας για διάστημα, το Σάββατο 23/2 το Αρσάκειο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Noesis διοργανώνουν σχετική εκδήλωση που ακούγεται πως θα είναι άχαστη ;). Περισσότερα στην σελίδα του σχολείου.



Rolly