Θρησκεία, επιστήμη, μαγεία ή απλώς μουσική

Η μουσική είναι κάτι το ιερό. Όπως και τις περισσότερες θρησκείες λοιπόν (βλ. Άρης Θεσσαλονίκης), πολλοί δεν τις καταλαβαίνουν ή επιλέγουν να μην τις ακολουθήσουν. Παρά την μεταφυσική της ιδιότητα όμως, η μουσική είναι και ολόκληρη επιστήμη. Ξεκινάει από την έμπνευση και την υλοποίησή της από τους μουσικούς και έρχεται στην ζωή μέσα από μια τεράστια κονσόλα με πολλά βύσματα και ακόμα περισσότερα κουμπάκια υπό την μαεστρία ενός εξίσου ταλαντούχου παραγωγού. Και φυσικά το πράγμα δεν σταματάει εκεί αν συνυπολογίσει κανείς την μαγεία που σου προσφέρουν οι ζωντανές εμφανίσεις των τραγουδιών που αγάπησες (ακόμα κι αν οι μουσικοί έχουν γίνει ζάντα πριν το show τους). Ήδη δηλαδή έχουμε μπλέξει θρησκεία με επιστήμη και με μαγεία οπότε πιστεύω έχεις αρχίσει να πιάνεις το νόημα.

 Καθ' όλη την διάρκεια της ζωής σου είναι σίγουρο πως θα περιπλανηθείς σε διάφορα μουσικά μονοπάτια προσπαθώντας να βρεις τι σε εκφράζει την εκάστοτε στιγμή. Χωρίς να θέλω να γίνω απόλυτος, ιδού πως έχει η φάση μέχρι στιγμής. Αναφέρομαι πάντα στην ευρύτερη κατηγορία των rock and rollers.

Πρώτη επαφή 

Bon Jovi
Όσο λίγο και να είναι η μουσική μέσα στην ζωή σου, σίγουρα θα έχεις ακούσει κάποια τραγούδια. Είτε τα παραδοσιακά καθώς σούβλιζες τον οβελία ένα Πάσχα στο χωριό, είτε τα popάκια στο Libero ανάμεσα στις μεταδόσεις αγώνων, είτε τα έντεχνα σε κάποιο ταξίδι με το αυτοκίνητο - ας επιλέξουμε τελείως τυχαία το Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Δεν μιλάω όμως γι' αυτό. Μιλάω για εκείνο το πρώτο τραγούδι που θα σε κάνει να ψάξεις και να βρεις το δεύτερο και το τρίτο τραγούδι. Για την μπάντα που θα σε κάνει να ακούσεις όλη την δισκογραφία της σε ένα απόγευμα χωρίς διαλείμματα.

 Χωρίς πολλά πολλά για μένα το τραγούδι αυτό ήταν το It's My Life και η μπάντα ήταν οι Bon Jovi. Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο. Η κατάσταση κορυφώθηκε στις 20 Ιουλίου του 2011 στην πλέον επική πρώτη εμφάνιση του συγκροτήματος στην Ελλάδα.

Εφηβικά χρόνια

Slayer
H αμέσως επόμενη σκηνή είναι η στιγμή της εφηβείας και του Γυμνασίου που θα αναζητήσεις κάτι πιο extreme, κάτι άξιο να ξεσπάσεις μαζί του. Εδώ υπάρχει ένας διαχωρισμός. Κάποιοι κοιτάνε στο παρελθόν και αντλούν ενέργεια από αυτό. Έτσι, έρχονται στην επιφάνεια πολλά υποείδη της μεταλλικής αλλά και της ροκ σκηνής που δεν βρίσκονται πλέον στο προσκήνιο. Αναφέρομαι κυρίως σε thrash/black και punk καταστάσεις που αρμόζουν στα χρόνια αυτά. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που θα βολευτούν με το τώρα. Στις αρχές της νέας χιλιετίας βρέθηκε στην ακμή του αυτό που ονομάζουμε πλέον "nu metal" το οποίο απέκτησε μεγάλη απήχηση στις εφηβικές ηλικίες.


Αυτή μάλιστα είναι και η εποχή που θα προσπαθήσεις να μοιάσεις στα είδωλα σου. Ξαφνικά στο σχολείο θα γεμίσει ο τόπος με μπλουζάκια συγκροτημάτων, μαυροφορεμένους τύπους που δεν χάνουν συναυλία του 8Ball, κιθαρίστες και drummers (σπάνια και κανέναν να τραγουδάει - μπασίστα ποτέ) και άλλες τέτοιες ομορφιές. Οποιαδήποτε κουλτούρα και να ακολουθήσεις πάντως, είναι σχεδόν σίγουρο ότι μετά από κάποια χρόνια θα έχεις μετανιώσει για πολλά πράγματα που έκανες εκείνη την περίοδο (γιατί απλά Γυμνάσιο...).

Αν θεωρήσουμε ως σημείο 0 το glam metal και την μια κάποια τρασίλα που κυριαρχούσε στα 80's, η ιστορία προσωπικά με κατατάσσει στην δεύτερη κατηγορία του nu metal. Έχοντας περάσει πολλές ώρες ακούγοντας το Hybrid Theory και ακόμα περισσότερες βλέποντας τις live εμφανίσεις των Linkin Park, η 20ή Ιουλίου του περασμένου έτους με βρήκε απροετοίμαστο. Ο περίεργος συνδυασμός της glam με τη nu αποτέλεσε και το ερέθισμα για να ασχοληθώ αργότερα με τα drums.

                                                       
Ανακαλύπτοντας τον κόσμο

Όταν πια ξεφύγεις από τα "δεσμά" των εφηβικών σου χρόνων, θα είσαι σε θέση να εκτιμήσεις περισσότερο την "μεγαλύτερη εικόνα" όπως τον επαγγελματισμό και την ικανότητα των μουσικών που ακούς , γεγονός που θα σε εκπλήξει. Πλέον έχεις απογαλακτιστεί από τις δύο τρεις μπάντες που ακολουθείς φανατικά και είσαι έτοιμος να απορροφήσεις καινούρια ακούσματα, νέους κόσμους. Σε αυτήν την περίοδο σε ενδιαφέρει το καινούριο και φυσικά όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο. Σε μικρό χρονικό διάστημα έχεις βρει περισσότερες μπάντες απ' ότι ήξερες στην μέχρι στιγμής σύντομη ενασχόλησή σου. Για να συμβεί αυτό έχουν προηγηθεί τα πρώτα live που σε ώθησαν σε αυτήν την κατεύθυνση. Από εδώ κι έπειτα συνεχίζεις το ταξίδι σου στον χώρο πολλές φορές χωρίς μουσικές αναστολές, τιμώντας όμως πάντα τα κεκτημένα σου.

Planet of Zeus

Όσο αφορά την προσωπική μου πορεία, πλέον έχω βάλει στην καθημερινότητα μου πολλά κομμάτια από την ελληνική σκηνή η οποία αυτόν τον καιρό βιώνει μια τρομερή παραγωγικότητα. Planet of Zeus, 1000Mods και Void Droid είναι λίγα από τα ονόματα που βρίσκονται στην λίστα αναπαραγωγής μου και προτείνονται ανεπιφύλακτα. Περίοπτη θέση τα τελευταία χρόνια έχουν και οι Αμερικανοί Clutch οι οποίοι αποτελούν must!

 
Bonus Chapter - Η Grunge φάση
Pearl Jam

Έφτασε αισίως και η στιγμή της υπερβολής. ΌΛΟΙ σε κάποια φάση της μουσικής τους ενασχόλησης εθίζονται με την grunge. Και πολύ καλά κάνουν. Η σκηνή του Seattle έχει αυτό το κάτι που καθιστά αυτού του είδους την μουσική αρκετά προσιτή και οικεία σε όλες τις υποκατηγορίες αυτού που αποκαλούμε rock n' roll. Αν το πάρουμε ιστορικά βέβαια, ο ισχυρισμός αυτός καταρρίπτεται εύκολα καθώς εξαιρείται η metal κοινότητα η οποία υπέστη τεράστιο πλήγμα από την άνοδο της grunge και κατά κάποιον τρόπο δεν την αποδέχτηκε. Και πάλι όμως, αυτό αποτελούσε περισσότερο μαζική αντίδραση παρά δήλωνε την προσωπική άποψη του κάθε μεταλά.

Αν η ευτυχία μετράται σε στιγμές τότε κάποιος που ασχολείται με την μουσική είναι πολύ πιο ευτυχισμένος από κάποιον που δεν ασχολείται. Μέσα σε λίγες λέξεις και λίγες νότες μπορείς να νιώσεις όλα τα συναισθήματα. Χαρά, λύπη, νοσταλγία, ενθουσιασμό κ.α.. Όλα αυτά είναι κρυμμένα, άλλα σε κοινή άλλα σε όχι και τόσο κοινή θέα. Το μόνο που αρκεί είναι να κάτσεις μια στιγμή και να τα ακούσεις. Και αυτά που θα ακούσεις και θα λατρέψεις κοίτα να τα μοιραστείς γιατί όπως όλα τα πράγματα: It's not legendary unless your friends are there to see it!

Capital Control



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις